หลักธรรมในการพัฒนาตน

      ๑. ความซื่อสัตย์สุจริต
     ความซื่อสัตย์สุจริต เป็นคุณธรรมอันประเสริฐที่ควบคู่กัน บุคคลใดมีความซื่อสัตย์สุจริตย่อมมีเกียรติและได้รับความไว้วางใจจากผู้อื่น
     ความซื่อสัตย์  หมายถึง ความเที่ยงตรง ความถูกต้อง ความไว้ใจได้
     ความสุจริต     หมายถึง ความประพฤติชอบ ไม่คดโกง ซื่อตรงในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม

     ๒. ทาน (การให้ การเสียสละ การบริจาค)
     เป็นคุณธรรมที่ช่วยให้เราได้พัฒนาตนเอง ลดความเห็นแก่ตัวลงโดยช่วยสงเคราะห์ผู้อื่นได้รับความลำบาก การให้แบ่งได้เป็น ๒ ระดับ ดังนี้
     ๑) การให้สิ่งของ เป็นการให้เพื่อช่วยค้ำจุนชีวิตผู้อื่น ทำให้เขามีที่พึ่งที่อาศัย เช่น บริจาคสิ่งของให้ผู้ประสบภัยแบ่งปันอาหารให้ผู้ที่ขาดแคลน
     ๒) การให้ความรู้และแนะนำสั่งสอน เป็นการให้เพื่อให้ผู้อื่นรู้จักพึ่งตนเองได้ต่อไป เช่น อธิบายวิธีทำการบ้านให้เพื่อนเข้าใจ เพื่อให้เพื่อนทำการบ้านได้ด้วยตนเองให้คำแนะนำเพื่อนให้ทำในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม

      ๓. ความอดทน (ขันติ)
     เป็นคุณธรรมที่ช่วยให้เราเอาชนะปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้
     ความอดทน หมายถึง เข้มแข็ง ทนทาน ไม่หวั่นไหว ตั้งมั่นในจุดหมายโดยไม่ท้อถอย ตั้งหน้าทำการงานต่าง ๆ ด้วยความขยันหมั่นเพียร แม้จะมีความยากลำบากก็ไม่ท้อถอย

     ๔. การบำเพ็ญประโยชน์     เป็นคุณธรรมที่ช่วยเสริมสร้างลักษณะนิสัยที่ดีให้แก่คนเรา ทำให้เป็นผู้มีน้ำใจ ไม่เห็นแก่ตัว มีความเมตตา
     การบำเพ็ญประโยชน์เป็นการเสียสละในการปฏิบัติตนให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นและต่อสังคม และต้องเป็นการทำด้วยความเต็มใจ โดยไม่หวังผลตอบแทน